آموزش

فرآوری قهوه شسته، طبیعی و عسلی تفاوت‌ها و تأثیرشان روی طعم

فرآوری قهوه

فرآوری قهوه شسته، طبیعی و عسلی تفاوت‌ها و تأثیرشان روی طعم

وقتی صحبت از طعم قهوه می‌شه، خیلی‌ها فقط به کشور مبدأ یا نوع دونه نگاه می‌کنن. اما یکی از مهم‌ترین عواملی که به‌شکل مستقیم روی طعم، رایحه و حس دهانی قهوه تأثیر می‌ذاره، چیزی نیست جز روش فرآوری دانه‌ها بعد از برداشت. اینجاست که قهوه می‌تونه شخصیتی تازه پیدا کنه؛ از یه نوشیدنی شفاف و مرکباتی گرفته تا یک شات اسپرسو با طعمی سنگین و میوه‌ای.

در این مقاله، می‌خوایم به‌زبان ساده ولی دقیق بررسی کنیم که فرآوری شسته، طبیعی و عسلی دقیقاً چی هستن، هر کدوم چه تأثیری روی طعم دارن، و چطور می‌تونی بر اساس سلیقه خودت بهترین انتخاب رو داشته باشی. اگر دنبال تجربه‌های واقعی‌تر از دنیای قهوه هستی، با ویکی کافینا همراه شو.

 

 فرآوری قهوه یعنی چی و چرا انقدر مهمه؟

خیلی از ما وقتی قهوه می‌خریم، به دنبال کشور مبدأ یا نوع دونه هستیم، اما واقعیت اینه که چیزی که توی فنجون حسش می‌کنی، فقط از مبدأ نمیاد. فرآوری یکی از مهم‌ترین عوامل مؤثر در شخصیت طعمی قهوه‌ست.

فرض کن دو تا قهوه از یک مزرعه و یک نوع دونه رو داریم، یکی به روش شسته فرآوری شده و یکی طبیعی. طعمشون می‌تونه زمین تا آسمون فرق کنه. این یعنی فرآوری مثل آشپزی برای قهوه‌ست: همون مواد اولیه، ولی دستور پخت متفاوت.

در واقع، بعد از چیده شدن دونه قهوه از درخت، باید پوست، گوشت و لایه‌های چسبناک اطرافش جدا بشه تا فقط دونه سبز باقی بمونه. اینجا همون جاییه که روش فرآوری وارد کار می‌شه و در سه مسیر کلی انجام می‌گیره: شسته، طبیعی و عسلی.

نکته مهم دیگه اینه که انتخاب روش فرآوری معمولاً تحت تأثیر اقلیم، منابع آب، فرهنگ تولید، و حتی سلیقه بازار مصرف‌کننده قراره می‌گیره. مثلاً تو کشورهای کم‌آب‌تر، روش طبیعی محبوب‌تره. یا تو بازارهایی که دنبال طعم روشن‌تر و شفاف‌تری هستن، قهوه‌های شسته بیشتر مورد پسند قرار می‌گیرن.

 

 تأثیر فرآوری بر رایحه و طعم نهایی قهوه

روش فرآوری نه‌تنها طعم قهوه رو شکل میده، بلکه در بافت، بدنه، رایحه و حتی میزان شیرینی و ترشی قهوه هم نقش داره. در واقع، نوع فرآوری مثل یه صافی عمل می‌کنه که تعیین می‌کنه کدوم ویژگی‌های طعمی بیشتر یا کمتر در فنجونت دیده بشه.

برای مثال:

  •  قهوه شسته معمولاً رایحه‌ی گل‌ها، مرکبات و طعم‌های روشن‌تری داره.
  •  قهوه طبیعی رایحه‌ای شبیه میوه‌های رسیده، شکلات یا حتی نوشیدنی‌های تخمیری داره.
  •  قهوه عسلی تعادل جذابی بین این دو ایجاد می‌کنه؛ هم رایحه داره، هم ساختار گرد و هم شیرینی ملایم.

حتی بعد از رُست شدن، تفاوت در فرآوری می‌تونه شدت و نوع ترکیدن دونه‌ها رو تحت تأثیر قرار بده، که این خودش روی پروفایل نهایی قهوه هم اثر می‌ذاره. بنابراین فرآوری فقط یه مرحله اولیه نیست، بلکه پِی و پایه‌ی فنجون نهایی محسوب می‌شه.

 

 مزایا و معایب هر روش فرآوری از نگاه تولیدکننده و مصرف‌کننده

 شسته:

 مزایا:

  •  کنترل‌پذیری بالا روی کیفیت نهایی
  •  مناسب برای بازارهای تخصصی
  •  اسیدیته شفاف و طعم تمیز

 معایب:

  •  مصرف زیاد آب
  •  نیاز به تجهیزات بیشتر
  •  حساس به آلودگی آب در برخی مناطق

 طبیعی:

 مزایا:

  •  مصرف کم آب (دوست‌دار محیط‌زیست)
  •  طعم غلیظ‌تر و بادی بالا
  •  رایحه خاص و بعضاً آشنا برای ذائقه ایرانی

 معایب:

  •  نیاز به شرایط خشک و پایدار برای خشک‌کردن
  •  ریسک بالا در صورت مدیریت ضعیف (کپک، طعم ناخوشایند)
  •  نوسان زیاد در کیفیت نهایی

 عسلی:

 مزایا:

  •  تعادل بین شسته و طبیعی
  •  تنوع در سبک (عسلی زرد، قرمز، سیاه)
  •  مناسب برای مصرف‌کننده‌های حرفه‌ای

 معایب:

  •  نیاز به تجربه بالا برای کنترل تخمیر
  •  حساس به رطوبت محیطی در زمان خشک‌کردن

 

 راهنمای انتخاب قهوه بر اساس ذائقه و سبک زندگی

شاید هنوزم مطمئن نباشی کدوم روش فرآوری قهوه با سلیقه‌ات جور درمیاد، چون فقط نوع دونه یا کشور مبدأ تعیین‌کننده نیست. در واقع، روش فرآوری نقش مهمی در شکل‌دادن به تجربهٔ طعمی شما داره. این راهنمای ساده، اما کاربردی می‌تونه بهت کمک کنه تا انتخابی هوشمندانه‌تر و هماهنگ‌تر با سبک زندگی‌ات داشته باشی:

اگر صبح‌ها دنبال یه شروع شاداب، روشن و پرانرژی هستی:

قهوه‌های شسته (Washed Process) انتخاب فوق‌العاده‌ای هستن. این نوع قهوه‌ها معمولاً اسیدیته‌ی بالاتری دارن، طعمشون شفاف‌تر و نُت‌های میوه‌ای یا گُلی توشون برجسته‌تره. به‌خاطر وضوح طعم، ذهن رو بیدار و حس تازگی به روزت می‌دن. برای دم‌آوری صبحگاهی با V60 یا قهوه‌ساز فیلتری ایده‌آلن و بدون نیاز به افزودنی، حس یک صبح روشن رو القا می‌کنن.

 اگر اهل کشف طعم‌های خاص و از نوشیدنی‌های سنگین‌تر خوشت میاد:

قهوه‌های طبیعی (Natural Process) انتخاب تو هستن. این قهوه‌ها با فرآوری خشک تولید می‌شن و معمولاً طعمی پیچیده، شیرین‌تر و با بادی بالا دارن. رایحه‌ی میوه‌های رسیده، شکلات، حتی شراب‌مانند در این قهوه‌ها دیده می‌شه. برای اسپرسو، کمکس یا ایروپرس عالیه و اون لایه‌ی خاص از شخصیت طعمی رو بهت نشون میده. مناسب برای کسایی که دنبال یه تجربه عمیق و منحصربه‌فرد هستن، نه فقط یه فنجون معمولی.

 اگه دنبال تعادل و طعمی خاص ولی نه خیلی پیچیده‌ای:

قهوه‌های عسلی (Honey Process) همون چیزیه که دنبالش می‌گردی. نه اسیدیته‌ی تیز قهوه‌های شسته رو دارن، نه اون پیچیدگی شدید قهوه‌های طبیعی. طعمشون شیرین‌تر و ملایم‌تره، نُت‌های کارامل، گل خشک یا میوه خشک توش پیدا می‌شه. مناسب برای اسپرسو و دمی، حتی برای فرنچ‌پرس هم می‌تونه انتخاب هوشمندانه‌ای باشه. اگر اهل تعادل و طعم گرد هستی، عسلی‌ها دنیای تو رو کامل می‌کنن.

 اگه تازه‌کاری و نمی‌دونی از کجا شروع کنی:

قهوه‌های شسته نقطه شروع خیلی خوبین. چون طعم‌هاشون مشخص، قابل تشخیص و راحت‌تر قابل پیش‌بینی هستن. برای کسانی که تازه وارد دنیای قهوه‌های تخصصی شدن، این نوع فرآوری کمک می‌کنه طعم‌های پایه‌ای مثل مرکبات، گل یا اسیدیته طبیعی رو راحت‌تر بشناسن و کم‌کم به شناخت دقیق‌تری از ذائقه خودشون برسن.

نکات مهم دم‌آوری بر اساس نوع فرآوری

هر روش فرآوری، ویژگی‌های متفاوتی به دونه می‌ده که روی استخراج طعم در زمان دم‌آوری اثر می‌ذاره. اگه دم‌آوری رو با روش اشتباه انجام بدی، ممکنه قهوه‌ات ترش، تلخ یا رقیق بشه.

برای قهوه شسته:

  •  از آسیاب کمی ریزتر استفاده کن.
  •  دمای آب کمی پایین‌تر (۸۸ تا ۹۱ درجه) بهتر جواب می‌ده.
  •  زمان تماس آب با قهوه رو کنترل کن تا اسیدیته متعادل بمونه.
  •  فیلتر کاغذی یا فلزی می‌تونه کمک کنه طعم شفاف‌تر باشه.

برای قهوه طبیعی:

  •  آسیاب کمی درشت‌تر کمک می‌کنه بادی بالا بهتر کنترل شه.
  •  دمای آب ۹۲ تا ۹۶ درجه باشه.
  •  زمان دم‌آوری کمی بیشتر می‌تونه طعم کامل‌تری بده، ولی مراقب عصاره‌گیری زیاد باش.
  •  برای اسپرسو هم معمولاً کرمای بیشتری میده.

برای قهوه عسلی:

  •  آسیاب متوسط برای دمی، ریز برای اسپرسو.
  •  آب با دمای حدود ۹۰ تا ۹۳ درجه عالیه.
  •  زمان دم‌آوری نرمال، نه خیلی کوتاه نه خیلی طولانی.
  •  برای فرنچ‌پرس هم طعم جذابی تولید می‌کنه، چون ساختار گردی داره.

 

نتیجه‌گیری – فنجونت رو بشناس

در نهایت، طعم خوب یه فنجون قهوه فقط از نوع دونه، کشور مبدأ یا برند نیست. روش فرآوری یکی از اصلی‌ترین ستون‌های شخصیت قهوه‌ست؛ همون‌جایی که تصمیم گرفته می‌شه قهوه‌ت شیرین باشه یا اسیدی، سبک باشه یا سنگین، شفاف باشه یا پیچیده.
فرآوری، چیزی بیشتر از یه مرحله فنیه، یه امضای نامرئیه روی هر فنجون که اگه درست درکش کنی، می‌تونی به‌جای انتخاب کورکورانه، انتخاب هوشمندانه‌تری داشته باشی.

هر بار که یه بسته قهوه جدید دستت می‌رسه، فقط به اسمش نگاه نکن. دنبال فرآوری‌اش بگرد. ببین شسته‌ست؟ طبیعی یا عسلیه؟ چون همین یه کلمه کوچیک می‌تونه کل تجربه‌ی نوشیدن قهوه‌ت رو تغییر بده.

اگه اهل تنوع هستی، امتحان چند نوع فرآوری مختلف از یک مبدأ، مثل اتیوپی یا برزیل، می‌تونه یه تجربه یادگیری عالی باشه. مثلاً طعم یه دونه طبیعی اتیوپی با یه شسته از همون منطقه، زمین تا آسمون فرق داره. این یعنی هر قهوه فقط یه نوشیدنی نیست، یه سفره طعمیه.

 

منابع:

  1. https://www.crukafe.com/en-us/blogs/news/wet-vs-dry-vs-honey-processing-the-three-main-coffee-processing-techniques
  2. https://www.trianoncoffee.com/blogs/news/how-is-honey-processed-coffee-different-from-washed-or-natural